تنها در خانه

سه شنبه 19 اردیبهشت

امروز بالاخره محمد دلش به رحم اومد و یه ساعتی بچه رو نگه داشت تا من به حال خودم باشم. الان هم رفتن با هم بستنی بخرن.

خیلی شهامت می خواد تو دنیای نه چندان مدرن امروز که ادعا به جای سواد حرف اول رو می زنه، کاری رو که درسته انجام بدی. حالا هرچقدر هم که توضیح بدی که من تصمیم دارم بچه ام مراحل رشدش رو به طور طبیعی پشت سر بگذاره، کو گوش شنوا؟ شاید یکی از خوبیهای داشتن مامان خودسر اینه که موش آزمایشگاهی اطرافیان نمی شی. سختیش هم مال مامان بیچاره است که باید همه مسئولیتها رو تنهایی به دوش بکشه ولی کم نیاره. نوش جونت!